ORTOPEDIA INTERDYSCYPLINARNIE

Absolwent Wydziału Lekarskiego Wojskowej Akademii Medycznej. Były Kierownik Klinicznego Oddziału Ortopedii Dziecięcej oraz Kliniki Chirurgii Urazowej i Ortopedii Centralnego Szpitala MON, a aktualnie Kierownik Kliniki Ortopedii CMKP w Otwocku. Konsultant Krajowy Wojskowej Służby Zdrowia w dziedzinie ortopedii i traumatologii narządu ruchu – Naczelny Ortopeda Wojska Polskiego. Były Prezes Zarządu Głównego oraz były Prezes Oddziału Mazowieckiego Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Członek krajowych i międzynarodowych towarzystw ortopedycznych (EFORT, SICOT, AAOS, SPINE, EPOS), a także rad naukowych wielu instytucji medycznych (m.in. Przewodniczący Rady Naukowej Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie). Współzałożyciel Towarzystwa Stosowania Metody Ilizarowa (ASAMI). Promotor 21 doktoratów, autor i współautor 172 publikacji, w tym czterech książek. Współposiadacz dziewięciu patentów oraz współautor wielu rozwiązań racjonalizatorskich. Wielokrotnie nagradzany w Polsce i za granicą za osiągnięcia w swojej dziedzinie. Uhonorowany odznaczeniami państwowymi, w tym Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Konsultant Krajowy w dziedzinie reumatologii, Kierownik Kliniki Wczesnego Zapalenia Stawów, Zastępca Dyrektora ds. klinicznych Narodowego Instytutu Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie.

Kierownik Kliniki Neurologii Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie. Tytuł doktora habilitowanego nauk medycznych otrzymał w 1998 r., a tytuł profesora zwyczajnego - w 2005 r. Pełni funkcję redaktora naczelnego pisma „Neurologia po Dyplomie“. Jest autorem licznych opracowań monograficznych, prac naukowych, opublikowanych w kraju i za granicą. Bierze udział w licznych krajowych oraz międzynarodowych zjazdach oraz konferencjach naukowych.

Kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Gastroenterologii z Pododdziałem Leczenia Nieswoistych Zapalnych Chorób Jelit CSK MSWiA, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, a w latach 2016-2021 Prezes PTG-E, członek zarządu Międzynarodowego Klubu Trzustkowego, wieloletni były Konsultant Krajowy w dziedzinie gastroenterologii.

Pani Profesor Grażyna Rydzewska jest absolwentką Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, w którym zdobywała kolejne tytuły zawodowe (specjalizacja z chorób wewnętrznych oraz gastroenterologii) i akademickie - doktora oraz doktora habilitowanego nauk medycznych. Doświadczenie zawodowe i naukowe poglębiała także podczas kolejnych pobytów w ośrodku gastroenterologicznym w Brukseli w szpitalu Św. Erazma oraz na Uniwersytecie Sherbrooke (Quebec, Kanada). W roku 2007 uzyskała stopień naukowy profesora nauk medycznych. Od roku 1998 pracuje w Centralnym Szpitalu Klinicznym MSWiA w Warszawie, gdzie rozwinęła na bazie oddziału chorób wewnętrznych pełnoprofilową klinikę gastroenterologiczną. Przez 10 lat Pani Profesor Rydzewska pełniła także funkcję krajowego konsultanta w dziedzinie gastroenterologii, przez 5 lat Prezesa PTG-E. Przez kilka lat reprezentowała Polskę w ECCO (European Crohn and Colitis Organisation).

Główny nurt zainteresowań Pani Profesor Rydzewskiej to choroby trzustki oraz nieswoiste zapalne choroby jelit. Jest autorką i współautorką ponad 400 publikacji w tych dziedzinach w piśmiennictwie krajowym i zagranicznym. Utworzyła pierwszy w Polsce pododdział leczenia niewsoistych chorób zapalnych jelit, łączący opiekę szpitalną z ambulatoryjną, stanowiący próbę stworzenia kompleksowej opieki w tej grupie pacjentów. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, medalem Gloria Medicinae oraz wieloma innymi prestiżowymi odznaczeniami, w tym honorowego członka stowarzyszenia pacjentów J-elita.

Absolwent Akademii Medycznej w Warszawie (1978 r.). Przez 7 lat był asystentem prof. T. Orłowskiego w Instytucie Transplantologii A.M. w Warszawie, a następnie podjął pracę w nowo utworzonej Klinice Medycyny Rodzinnej Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie. Od 2013 r. jest kierownikiem tej jednostki, która stopniowo zmieniała profil medyczny i naukowy i została przekształcona w Klinikę Geriatrii, Chorób Wewnętrznych i Chorób Metabolicznych Kości CMKP. Posiada specjalizacje w dziedzinie chorób wewnętrznych, nefrologii i geriatrii. Jest autorem ponad 150 publikacji, w tym 39 rozdziałów w podręcznikach oraz ponad 130 doniesień na zjazdach i kongresach naukowych, w tym ponad 30 poza granicami Polski. Redaktor monografii „Wybrane zaburzenia metaboliczne u osób w podeszłym wieku” oraz współorganizator Podkarpackich Konferencji Naukowo-Szkoleniowych na temat „Osteoporoza – zdążyć przed złamaniem” – 2015 r. oraz „Podkarpackie Dni Geriatryczne” - 2017 r. w Rzeszowie. Prowadzi liczne wykłady dla lekarzy specjalizujących się w dziedzinie chorób wewnętrznych, geriatrii, ortopedii i traumatologii, rehabilitacji medycznej. Był kierownikiem Studium Medycyny Rodzinnej CMKP w latach 2003 – 2008, zastępcą dyrektora CMKP ds. klinicznych w latach 2008 – 2016, a także członkiem Warszawskiej Rady Polityki Zdrowotnej w latach 2012 – 2017. Pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Osteoartrologii w latach 1995-2015. Był członkiem komitetów redakcyjnych wydawnictw: „Postępy Osteoartrologii”, „Postępy Nauk Medycznych”, „Essentia Medica”.  Brał udział w pracach zespołów ekspertów d/s programów specjalizacji w zakresie nefrologii oraz medycyny transportu. Jest członkiem państwowych komisji egzaminacyjnych w dziedzinie nefrologii, medycyny rodzinnej i chorób wewnętrznych.

Absolwent Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Adiunkt I Katedry i Kliniki Kardiologii, Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Sekretarz Komisji Informatyki i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz ekspert w dziedzinie zdrowia mobilnego i telemedycyny. W ramach spółki HeartTeam Sp. z o.o., we współpracy z kancelarią Domański Zakrzewski Palinka i firmami z szeroko pojętego świata zdrowia mobilnego, zakładał Fundację Telemedycznej Grupy Roboczej. Recenzent wniosków unijnych w ramach programu Horyzont 2020 oraz recenzent wytycznych postępowania z pacjentami z migotaniem przedsionków Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Autor licznych aplikacji mobilnych wspierających pracę lekarzy. Klinicznie zajmuje się zabiegowym leczeniem zaburzeń rytmu serca (ablacja), często z wykorzystaniem nowoczesnych technologii obrazowania (druk 3D, technika hologramu) oraz pacjentami z niewydolnością serca. Zwycięzca konkursu Supertalent Medycyny 2020 czasopisma Puls Medycyny: https://pulsmedycyny.pl/supertalenty/.

Absolwentka Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Łodzi. Specjalistka chorób wewnętrznych,  endokrynologii oraz densytometrii klinicznej. Pracuje w Klinice Endokrynologii i Chorób Metabolicznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi na stanowisku profesora. Autorka i współautorka 67 artykułów naukowych i 7 rozdziałów w podręcznikach i skryptach. Członkini polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych, w tym Polskiego Towarzystwa Endokrynologii i European Society of Endocrinology. Główne obszary zainteresowań zawodowych stanowią endokrynopatie, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej, osteoporozy i chorób tarczycy.

Dyrektor Wielkopolskiego Centrum Fizjoterapii (www.WCF.com.pl). Inicjator i organizator Spotkań Ekspertów Fizjoterapia-Ortopedia-Reumatologia (www.SpotkanieEkspertow.pl). Adiunkt w Zakładzie Fizjoterapii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Prezes Oddziału Wielkopolskiego Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii i Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Manualnej. Urodzony w 1985 r., mieszkaniec Śremu. W 2014 r. uzyskał tytuł doktora, w 2015 r. po zdaniu egzaminu państwowego z teorii i praktyki uzyskał tytuł specjalisty w dziedzinie fizjoterapii, w 2016 r. uzyskał tytuł dyplomowanego osteopaty. Ekspert ds. pracodawców Polskiej Komisji Akredytacyjnej, biegły sądowy w dziedzinie fizjoterapii i rehabilitacji medycznej. Członek Zespołu Tematycznego do spraw Specjalizacji Kierunkowych przy Krajowej Radzie Fizjoterapeutów.  Delegat z województwa wielkopolskiego podczas I Krajowego Zjazdu Fizjoterapeutów. Członek zespołu  redakcyjnego World Journal of Physical and Rehabilitation Medicine. Autor i współautor wielu artykułów naukowych. Uczestnik zawodów IRONMAN.

Studiował w Wojskowej Akademii Medycznej, uzyskując dyplom lekarza medycyny w 1977r. Odbywał staż u profesora Bruno Specka w Klinice Transplantacji Szpiku Szpitala Kantonalnego w Bazylei. W tym okresie jego największym osiągnięciem był współudział w wykonaniu pierwszych w Polsce udanych przeszczepów szpiku: allogenicznego - w 1983r. i autologicznego - w 1984r. W roku 1988 uzyskał tytuł doktora habilitowanego medycyny na podstawie rozprawy pt. Kinetyka zmian w układzie krwiotwórczym po podaniu busulfanu i cyklofosfamidu oraz następowym przeszczepieniu szpiku. Lata 1990-1992 to okres pracy w Filadelfii jako stypendysta American Leukaemia Found - początkowo w Temple University School of Medicine, a następnie w Thomas Jefferson University. Po powrocie do kraju przystąpił do reorganizacji ówczesnego Oddziału Radioterapii z zamiarem utworzenia nowoczesnej Kliniki Onkologii. W 1996r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego CSK WAM, zaś w 2001r. - nadany przez Prezydenta RP - tytuł profesora.

Przez wiele lat kierował Kliniką Onkologii Centralnego Szpitala Klinicznego MON. 3 lata temu doprowadził do zbudowania nowego gmachu Kliniki Onkologii z Radioterapią w WIM, z Zakładem Onkologii Molekularnej i Translacyjnej. Obecnie kieruje Oddziałem Onkologii Klinicznej Szpitala Europejskie Centrum Zdrowia Otwock.

Prezydent Fundacji Onkologii Doświadczalnej i Klinicznej, wspierającej działalność wielu polskich onkologów i biologów molekularnych, a także współtwórca Studium Medycyny Molekularnej - międzynarodowej instytucji zajmującej się kształceniem młodych lekarzy i biologów. Członek Rady Naukowej Fundacji Barona Leopolda Kronenberga oraz Członek Rady Programowej Fundacji Jolanty Kwaśniewskiej Porozumienie bez barier. W 1990 roku jego nazwisko pojawiło się w Science, gdzie wraz z innymi wybitnymi lekarzami wykazał możliwość hamowania wzrostu białaczki, gdy wyłączy się część genów, odpowiedzialnych za postęp choroby. W jego dorobku znajduję się ponad 150 prac naukowych. Badania naukowe skoncentrowane są na miejscowym leczeniu guzów pierwotnych i przerzutowych wątroby, a także chemioimmunoterapii nowotworu nerki.

Fizjoterapeuta i terapeuta manualny. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu oraz Wyższej Szkoły Edukacji i Terapii (WSEiT) w Poznaniu. Wykładowca na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu, gdzie specjalizuje się w anatomii i fizjologii systemów powięziowych. Autor książki „Testy kliniczne w fizjoterapii. Badanie narządu ruchu”, autor kursu o tej samej tematyce oraz założyciel platformy www.fizjodiagnostyka.pl. W 2018 roku uzyskał tytuł Certyfikowanego Terapeuty Metody Fascial Manipulation wg Stecco. Jest współautorem badań „Aplication of Fascial Manipulation in epicondylitis lateralis syndrome”, za co został doceniony 2 nagrodą podczas międzynarodowego kongresu Fascia Congress w Padwie w 2018 roku i Fascia Research Congress w Berlinie. W latach 2016-2021 kierownik rehabilitacji Grupy Lux Med w Poznaniu oraz koordynator Programu Medycyna dla Sportu i Aktywnych Grupy Lux Med w Poznaniu. 

Na co dzień prowadzi praktykę fizjoterapeutyczną w Poznaniu, gdzie specjalizuje się w pracy z bólem, urazami ortopedycznymi, neurologicznymi, sportowymi czy dysfunkcjami trzewnymi. W swojej pracy wykorzystuje USG (SonoFeedBack) w celu oceny postępów rehabilitacji oraz korygowania technik fizjoterapeutycznych. Prelegent i uczestnik licznych szkoleń i konferencji w Polsce i za granicą. Szczęśliwy ojciec dwójki dzieci i wielki miłośnik górskich wędrówek. Były tenisista i trener tenisa ziemnego. 

Kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych, Nefrologii i Dializoterapii, Wojskowy Instytut Medyczny, Centralny Szpital Kliniczny MON. Specjalista chorób wewnętrznych, nefrologii i endokrynologii. Transplantolog kliniczny, specjalista geriatrii.

Konsultant Krajowy w Dziedzinie Perinatologii, Kierownik I Katedry i Kliniki Ginekologii i Położnictwa Uniwersyteckiego Centrum Zdrowia Kobiety i Noworodka WUM, Rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w kadencji 2016 – 2020, Dziekan I Wydziału Lekarskiego WUM w latach 2008-2016.

Profesor Mirosław Wielgoś urodził się 12 kwietnia 1965 roku w Zamościu. Posiada specjalizację II stopnia z zakresu położnictwa i ginekologii oraz specjalizację w dziedzinie perinatologii. Stopień doktora nauk medycznych z wyróżnieniem otrzymał w 1997 roku, stopień doktora habilitowanego nauk medycznych w 2004 roku, natomiast tytuł naukowy profesora nauk medycznych w 2009 roku. Główne zainteresowania medyczne Profesora na początku jego pracy skupiały się wokół zagadnień, związanych z położnictwem, patologią ciąży, diagnostyką prenatalną i terapią wewnątrzmaciczną. Osobiście wykonał wiele zabiegów z zakresu diagnostyki i terapii płodu – w szczególności w przypadku choroby hemolitycznej płodu; zainicjował wykonywanie na Mazowszu zabiegów laserowej ablacji wewnątrzłożyskowych anastomoz naczyniowych w ciąży bliźniaczej powikłanej zespołem przetoczenia (TTTS); wprowadził do praktyki klinicznej jako pierwszy w Polsce (wspólnie z doktorem Przemysławem Kosińskim) wykonywanie zabiegów fetoskopowej okluzji tchawicy u płodów z wrodzoną przepukliną przeponową. Zainicjował również wykonywanie w Polsce wewnątrzmacicznych operacji rozszczepu kręgosłupa płodu metodą endoskopową. Klinika, którą kieruje od 2010 roku, jest obecnie wiodącym ośrodkiem w zakresie diagnostyki prenatalnej i terapii płodu oraz opieki nad pacjentkami w ciąży powikłanej, ciąży bliźniaczej oraz nad pacjentkami po transplantacji narządów litych w zakresie ginekologii i położnictwa. Klinika świadczy również usługi w zakresie uroginekologii, onkologii ginekologicznej, a także w obszarze diagnostyki i leczenia niepłodności. Profesor jest promotorem 13 przewodów doktorskich, a w czasie sprawowania przeze niego funkcji kierownika Kliniki 9 osób uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, a 2 tytuł profesora. Jest współautorem licznych rekomendacji merytorycznych PTG, w tym standardów postępowania w przypadku wystąpienia wybranych powikłań ciąży, ogłoszonych w randze rozporządzenia ministra zdrowia.

Przez dwie kadencje pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Perinatologii Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego. W latach 2016-2018 był Prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, które w tym okresie zmieniło nazwę na Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników.

W latach 2006-2013 pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie położnictwa i ginekologii dla województwa mazowieckiego, a od roku 2013 do chwili obecnej jest konsultantem krajowym w dziedzinie perinatologii. Pod kierunkiem Profesora Wielgosia został opracowany szczegółowy program szkolenia specjalizacyjnego w tej dziedzinie.

Profesor prowadzi również aktywną działalność międzynarodową. Jest członkiem zarządów kilku towarzystw naukowych (World Association of Perinatal Medicine, International Society of the Fetus as a Patient, International Academy of Perinatal Medicine, Ian Donald Interuniversity School of Ultrasound). Obecnie pełni funkcję Sekretarza Generalnego Europejskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej. Jest też członkiem honorowym Polish-American Medical Society oraz członkiem Rady Naukowej Fundacji Kościuszkowskiej Polska. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 390 publikacji – w tym prace oryginalne, poglądowe, kazuistyczne oraz listy do redakcji czasopism, o łącznym IF ponad 900 i punktacji MNiSW/KBN powyżej 13000; IH=22, liczba cytowań ok. 2500.

Jest autorem i redaktorem wielu książek i rozdziałów z zakresu położnictwa i ginekologii oraz perinatologii, jak również kilkudziesięciu prac naukowych, opublikowanych w renomowanej światowej literaturze (Journal of Perinatal Medicne, International Journal of Ultrasound in Obstetrics and Gynecology, Transplantology, Neuroendocrinology Letters, Transplantation Proceedings, European Journal of Obstetrics and Gynecology & Reproductive Biology, Ginekologia Polska, Journal of Maternal, Fetal and Neonatal Medicine, American Journal of Obstetrics and Gynecology, New England Journal of Medicine, PLoS One, Nutrients, Journal of Clinical Medicine i in.). Jest laureatem licznych nagród Rektora Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego za osiągnięcia naukowe, Nagrody Ministra Zdrowia za osiągnięcia dydaktyczne oraz Nagrody Prezesa Rady Ministrów za innowacje techniczne. Laureat Nagrody „Złoty Skalpel”. W roku 2018 zajął pierwszą lokatę na „Liście 100" najbardziej wpływowych osób w polskiej medycynie.